Reacties

Plaats hier uw reactie!

Voornaam*
Achternaam*
E-mail*
Telefoon
Reactie*

Wat andere mensen er van vinden

Via een link kwam ik op deze site,

Naam:

Maricel van Dijck

Wat mooi om te zien dat alles zo beschreven en bewaard is. Deze mannen hebben ervoor gezorgt dat ik in vrijheid kan leven, jammer dat de Nederlandse regering de onderscheiding zo laat heeft afgegevenvoor onze helden.

Geweldig archief over dit verhaal!

Naam:

Jan van Helvoirt

Hallo Kees-Willem,

Mooi artikel in de krant en een prachtige website. Mijn ouders, Toon van Helvoirt en Cato9 van de Laar, hebben hier nooit iets over verteld. Wellicht wist men het niet.

Op mijn website http://www.janvanhelvoirt.nl heb ik onder Archeologie ook een artikel van Gerrit Beex geplaatst.

Zeer indrukwekkend!

Naam:

Arnold de Beer

Zeer indrukwekkend en nooit eerder deze verhalen gehoord of gelezen. Janus Beex was een oom van mijn vrouw. Met verwondering heb ik die stukken van Gerrit Beex gelezen niet wetende dat hij de commandant was van de Partizanen Groep.

Zeer indrukwekkend!

Naam:

Wim Waterschoot

Beste initiatiefnemers, ook ik heb vol aandacht naar uw prachtige site gekeken en veel genoemde verhalen herkend die ook mijn vader Piet Waterschoot door de jaren heen vertelde.

Aanvulling: bij het stelen van de voedselbonnen was ook mijn moeder betrokken die werkte daar en wist precies van de hoed en de rand en zo verdwenen regelmatig de bonnen, ook werkte ze als Conductrice op de BBA bus.

En Het illegaal  broodbakken was een hele klus een boer had illegaal graan verbouwd dat werd in Vessem ik de molen gemalen waarna met het illegale meel brood werd gebakken maar niet alleen voor de onderduikers ook andere mensen met grote gezinnen werden voorzien van extra brood omdat de voedselbonnen vaak ontoereikend waren,  ik herinner me nog steeds toen ik in Eindhoven in 1980 bij een bedrijf ging werken er iemand was (uit Duizel) die mijn achternaam hoorde zijn verhaal vertelde: dankzij jouw vader hebben wij de hele oorlog geen hoger gehad hoe hij het daad weet ik niet maar we hadden altijd te eten, en zo waren er diverse grote gezinnen die dankzij de inzet van allerlei mensen de oorlog overleefden brood werd destijds met een transportfiets met grote broodmand erop bezorgd en paard en broodwagen, na de oorlog met een jeep…

Ik kan nu zeker niet volledig zijn want alles schiet mij nu natuurlijk niet te binnen maar het is wel duidelijk waarom de mensen vroeger een hechte gemeenschap waren die elkaar ook nodig hadden.

Als er belangstelling voor is wil ik best met een groepje wat verhalen ophalen zodat alles duidelijker gaat worden